29/11/14 – 20:00
Standaard Wetteren 1-1 RRC Wetteren-Kwa.
Marcel de Kerpel Stadion
1.800 toeschouwers
4de Nationale Klasse A

Vandaag wederom richting België. Een potje in de vierde klasse dit keer, zo laag zagen we nog geen pot. De derby van Wetteren staat op het programma, het enige probleem is een tijdsgebrek. We racen over de Belgische snelwegen om alsnog op tijd te zijn in het Marcel de Kerpel Stadion, wat ons lukt. Zonder tegenslagen arriveren wij 20 minuten voor aanvang in Wetteren.

Ons vorige bezoek aan Wetteren was slechts een vluchtig bezoekje om het stadion te fotograferen. In de stromende regen voltooiden wij deze onderneming.
Vandaag was het wel koud, maar het regende gelukkig niet. De eerste wedstrijd dit jaar waar we condens uitslaan is altijd een pijnlijk moment. We sprinten de kantine in voor een hamburger en een biertje en nemen onze plek op de tribune in.

Voorafgaand aan de derby was er nog sprake van echt kwajongensgedrag. Zo werden alle velden op het terrein van Standaard ontdaan van de middenstip. Er is geen hogere wiskunde voor nodig om te bedenken wie dit geweest zullen zijn. De gasten weten echter van niks en arriveren met een corteo (inclusief fanfare).

De wedstrijd is echt van een dramatisch niveau. Iedere keer denken we het ergste gehad te hebben, maar zoals wel vaker bewijzen de teams van vandaag weer eens dat het dus wel kan.
Beide teams grossieren in mislukte passjes en schoten die het stadion uitvliegen.
We zien ver van te voren weer eens een 0-0 aankomen…

Gelukkig hebben de gasten een leuke sfeeractie met een aantal rookpotjes, van het thuispubliek komt nog geen woord. Qua support focussen wij ons volledig op de gasten. Naja, meer op één specifieke gast. Deze beste meneer heeft voor de gelegenheid zijn trombone meegenomen. Al voor de wedstrijd worden we getrakteerd op de melodieuze klanken van André Rieu. Heeft zo’n fanfare toch nog nut.

We staan een beetje te verkleumen langs de zijlijn en staan wederom te schelden op deze slechtvoetballende Belgen. Gelukkig hebben wij onze fanfare nog, die “Sweet Caroline” en “Heb je even voor mij?” door zijn blaasinstrumenten schalt.
Het wordt steeds kouder, en beide teams beginnen een klein beetje aanstalten te maken. Vlak voor tijd maakt de thuisploeg de openingstreffer.

Deze derby werd voor het eerst sinds 32 jaar weer gespeeld. De belangen waren dus hoog voor wie zich na al die tijd weer de ploeg van ’t stad mag noemen.
De gasten zetten een slotoffensief in maar lijken hier helaas niet in te gaan slagen. De gasten verdienen het wel omdat ze als enige nog een natuurlijke drang naar voren hadden.

Gelukkig hebben we altijd de scheidsrechter nog.
Hij werd ongeveer de hele wedstrijd een thuisfluiter genoemd (lichtelijk terecht) en besluit dit niet over zijn kant te laten gaan. Vlak voor tijd geeft hij de gasten een uiterst discutabele penalty.
In het strafschopsgebied wordt bij een vrije trap altijd geduwd en getrokken. Dit is een bekend fenomeen in de voetballerij, wat ondanks de regeltjes algemeen geaccepteerd wordt. De scheidsrechter fluit er ditmaal voor als goedmakertje voor de gasten.

Het kan de gasten niet schelen hoe het allemaal tot stand kwam. De penalty wordt onberispelijk binnen geschoten en zo eindigt deze derby gelijk.
Kwatrecht viert het als een overwinning en steekt nog maar wat vuurwerk af. De thuissupporters tonen geen emotie, maar dit deden ze de hele wedstrijd al niet eigenlijk.

We duiken onze Ferrari weer in en zetten de verwarming op standje Afrika. Een ritje van een uur of twee terug. Maandag rijden we compleet de andere kant op. FC Emmen – AFC Almere City staat op het programma, klinkt totaal niet interessant. Er staat echter een periodetitel op het spel dus wie weet is er wel wat te beleven.

Volg ons op Twitter, like ons op Facebook en abonneer je op ons YouTube-kanaal, om op te hoogte te blijven van alle updates!