07/02/15 – 20:00
A.D. Alcorcón 2-2 C.D. Mirandés
Estadio Santo Domingo
1.311 toeschouwers
Segunda División

Na één van de meest bekende derby’s van de wereld trekken wij snel verder. Vanuit het Vicente Calderón gaan wij snel naar de trein.
Waar wij bij de vorige wedstrijd nog behoorden tot de vele toeristen zijn wij nu met zekerheid de enige buitenlanders. Alcorcón speelt in de Segunda Division tegen Mirandés. Een klapper van de bovenste plank die wij natuurlijk niet willen missen.
De reis verloopt voorspoedig en we bevinden ons een uur van tevoren bij Alcorcón.

Het in 1971 opgerichte Agrupación Deportiva Alcorcón is momenteel in Belgische handen. Voorzitter en eigenaar is Roland Duchâtelet, voorzitter van Standard Luik en oud-voorzitter van Sint-Truiden.
Alcorcón begon haar profbestaan in 1977,  in de Tercera División en verbleef daar ongeveer twintig jaar aan een stuk. In 2000 trad de club toe tot de Seguna División B. Dit zonder echte successen. De club weet zich telkens net te handhaven met af en toe een uitschieter naar boven.
Het seizoen 2009/2010 is een absoluut topjaar voor Los Alcorconeros. Niet alleen werd de titel veroverd in Gruppo II van de Segunda División, ook promotie naar de Segunda División werd bewerkstelligt door in de play-offs te winnen van een andere Gruppo-kampioen; Ontinyent CF.
De grootste stunt dat seizoen vond plaats in de Copa del Rey. Het grote Real Madrid werd in het piepkleine Estadio Santo Domingo met maar liefst 4-0 verslagen. Alcorcón bereikte uiteindelijk de 1/8e finales waarin Racing Santander te sterk bleek.

Bij Atlético gingen we nog op de foto in een T-shirt en de zonnebril op, om al onze vrienden jaloers te maken met dit goede weer. Dit viel echter vies tegen, nog geen vijf uur later was er geen haar op ons hoofd die er aan dacht om de jas uit te doen.

Wij wandelen meteen langs de fanshop, waar overigens een zeer knappe Spaanse vrouw ons bediende. Zelfs een vaantje werd gescoord en vervolgens halen wij onze kaarten.
Na 20 euro per kaart te hebben betaald mag één van ons de meest bekende Spaanse zin uitspreken. “Dos cervezas por favor.” Begrepen worden we helaas niet dus ons Spaans mag wel wat bijgespijkerd worden. Na lang wijzen en wat non-verbale communicatie bemachtigen wij uit elkaar toch twee blikjes Mahou.

Tijdens onze PMDS krijgen we nog een bal voor ons hoofd van het trainingsveld achter onze rustplaats. Dit is dan ook maar meteen het teken om de tribune op te gaan en 90 minuten lang te mogen klagen. Een avondwedstrijd in Spanje is geen pretje als het rond het vriespunt is en ook nog eens heel hard waait. We gaan de wedstrijd met vertrouwen in, maar leuke dingen aan deze wedstrijd zijn ver te zoeken.

Wij blijven echter positief ondanks dat blijkt dat de Spanjaarden niet kunnen voetballen. Het vermaak komt in de eerste helft eigenlijk alleen maar van de gasten.
Ondanks dat Alcorcón twee plekken hoger staat op de ranglijst is Mirandés in alles beter. Zowaar hebben ze een sfeergroep die we serieus kunnen nemen, ook dit is hier een unicum. Ze springen en ze zingen de ploeg richting de 0-1 stand, die Fran Carnicer na acht minuten al op het bord schiet.
Hierna gebeurd er ontzettend lang niets. Verder dan een hoop irritatie over een vent met een megafoon die 45 minuten lang ALCORCON, ALCORCON gilt komen we niet in de eerste helft.
Godzijdank brengt de 2e helft ons meer plezier.

Mirandés bouwt halverwege de tweede helft de voorsprong uit na het achterblijven van overleg in de verdediging van de thuisploeg. Urko Vera pakt dit cadeautje gretig uit en er is geen vuiltje aan de lucht voor de gasten.
De supporters vieren het met “The Poznan” en stevenen op de overwinning af. Twee wissels van Alcorcón kantelen het spelbeeld echter volledig.

Eerst kopt invaller Máyor op de lat, niet veel later prikt Óscar Plano de bal in het net. Met de 1-2 op het bord en een herboren thuisploeg lijkt het een kwestie van tijd voordat de gelijkmaker valt. De gasten krijgen de ene panna na de andere om de oren van de ontketende formatie. Vlak voor tijd zwichten ze echter pas, wanneer Mayor eindelijk zijn doelpunt maakt.

Wij duiken na deze pot snel de trein weer in. Morgen weer een lange dag met wederom twee voetbalwedstrijden. Puerta Bonita en Getafe zullen nog aangedaan worden in dit bomvolle weekend. Volgens onze telefoons wordt het morgen een aangename dag die wordt omschreven als “niet zo koud”. We zullen het zien.

Volg ons op Twitter, like ons op Facebook en abonneer je op ons YouTube-kanaal, om op te hoogte te blijven van alle updates!