08/02/15 Getafe CF SAD 2-1 Sevilla FC

08/02/15 – 17:00
Getafe CF SAD 2-1 Sevilla FC
Coliseum Alfonso Pérez
5.000 toeschouwers
Primera División

Ons weekendje in Madrid is bijna ten einde. Gelukkig hebben we nog één wedstrijd op het programma staan wat er voor zorgt dat we binnen 24 uur vier wedstrijden zien.
Onze tweede wedstrijd van vandaag speelt zich af in een voorstad in het zuiden van Madrid. Getafe is de gastheer voor de wedstrijd tegen Sevilla, het verschil op de ranglijst is groot. Waar Sevilla zijn uiterste best doet om the best of the rest te worden zijn de degradatiezorgen bij Getafe groot.

Getafe is een relatief jonge club uit een buitenwijk van Madrid. De in 1983 opgerichte club heeft nog geen enkele prijs op haar palmares staan. Het grootste succes was het bereiken van de bekerfinale ten koste van FC Barcelona. In die finale was de tegenstander van vandaag echter met 1-0 te sterk. Wel mocht de club het seizoen erop aantreden in de Europa League en trof daarin onder andere FC Twente. Eindstation van Los Azulones was de halve finale waarin Bayern München te sterk bleek.

Ons vervoer richting deze wedstrijd is wederom de metro en daarna nog een paar kilometer te voet. In de zindere hitte voor deze tijd van het jaar wordt onze tocht nog interessant. Op een verlaten industrieterrein komen wij een aantal dames van lichte zeden tegen. Ze zijn nog heel knap ook. We weerstaan de verleiding en stappen vluchtig door richting het Coliseum Alfonso Perez.
Waar wij volgens Google Maps konden lopen viel echter zwaar tegen.
Via de bosjes en een aantal levensgevaarlijke oversteken arriveren wij via de toeristische route bij Getafe.

We halen onze kaarten op en schaffen maar meteen onze sjaals aan. Hierna bemachtigen wij nog een paar cervezas en gaan in het zonnetje weer eens onze zonden overdenken.
Het geschreeuw van de stadionspeaker is voor ons het teken om het stadion binnen te treden. Het fouilleren is wederom een flop, bij echt iedere wedstrijd die we in Spanje hebben gehad hadden we complete bommen mee kunnen brengen zonder dat we gepakt worden. Uiteraard zijn wij sociale jongens en zou zo iets natuurlijk nooit in ons op komen.

Onze plaatsen hebben we niet heel taktisch uitgezocht. We zitten in werkelijk waar het enige vak waar de zon al niet meer komt en we schuiven dan ook snel op naar de andere kant van de korte zijde. Vol zit het toch niet dus gelukkig was dit geen enkel probleem.
Achter een harde kern (een paar dronken volwassenen die ultra willen spelen) nemen wij plaats en zien dat Getafe speelt met Sevilla. Binnen een half uur benut Elvaro Vázquez een penalty en zo maakt Sevilla het zichzelf onnodig lastig.

De gasten hoeven maar een scheet te laten en ze voetballen zich tamelijk eenvoudig door de defensie van Getafe heen. Bij vlagen zien we het team dat de Europa League heeft gewonnen, maar dit vasthouden kunnen ze niet.
Getafe krijgt grote kansen maar dankzij de egoïstische voorhoede is het Sevilla dat op gelijke hoogte komt dankzij Grzegorz Krychowiak. Ook dit doelpunt lijkt Sevilla niet te kunnen inspireren om door te drukken.

Vlak voor tijd is het Getafe dat alsnog met de zege aan de haal gaat. Pedro León mag zichzelf matchwinner noemen door het maken van de 2-1. Dit gebeurd op het moment dat wij ons ergens achteraan het stadion bevinden voor het schieten van een paar artistieke plaatjes van deze mooie bak.
Niet veel later geeft de scheidsrechter het teken dat de toeschouwers het stadion kunnen verlaten.

Wij duiken nog even het terras op en zien dat Atletico de Bilbao – FC Barcelona op tv wordt uitgezonden. Dankzij de masterclass van Messi en co. schiet het avondeten er bij in. Gelukkig zitten we op het meest gulle terras van Madrid.
Bij letterlijk ieder biertje dat we bestellen krijgen we een nieuw schaaltje tapas voorgeschoteld. We willen dan ook nog even de oude eindbaas van Cerveceria Pando bedanken voor ons heerlijke avondeten.

Ons weekend in Madrid is ten einde, maar we hebben genoten van iedere seconde. Vier wedstrijden in een stadion en één op tv in Spanje doet ons even vergeten dat het pas februari is en dat we nog een half jaar moeten tot aan de zomervakantie. We hebben in ieder geval weer genoeg zon gehad om nog een paar maanden op te kunnen teren.
Laat de potjes waarbij we ons verkleumen de komende maanden maar komen!