08/08/14 – 20:00
FC Istres OP 2 – 3 FC Chambly-Thelle
Stade Parsemain
2.404 toeschouwers
Championnat National
Na een zeer geslaagde vakantie in Barcelona was het een tijd lang wikken en wegen waar we nu naartoe zullen gaan vakantie. Dat Olympique Lyonnais het Stade de Gerland gaat verlaten gaf uiteindelijk de doorslag om naar Frankrijk te gaan.
Frankrijk is een groot land en we kwamen er al vrij snel achter dat het vanuit Lyon praktisch onmogelijk was om meerdere wedstrijden te bezoeken. Zo besloten wij om tussen Valence en Montelimar een camping uit te zoeken.
Vanaf deze plek was het aanzienlijk makkelijker om bij de zuidkust te komen. Zo is onze eerste pot ook nagenoeg aan de Middellandse Zee, in Istres.
“… het verschrikkelijkste stadion allertijden.” Zo noemt Tom Bodde het stadion van FC Istres Ouest Provence in zijn derde boek. Niet echt een aantrekkelijk vooruitzicht natuurlijk, maar we besloten toch maar richting Fos-Sur-Mer te trekken; een plaatsje vlak naast Istres.
Dat “verschrikkelijkste stadion allertijden” is de thuisbasis van FC Istres OP. Deze naam draagt de club sinds 1990. In 1920 werd deze club opgericht onder de naam SS Istréene. In de jaren ’60 veranderde dit in Istres Sports.
De club speelde in 1993 voor het eerst professioneel voetbal. Hoogtepunt vooralsnog de periode 2004 t/m 2007, de club kwam toen uit in de Ligue 1. Vervolgens degradeerde de club naar de Ligue 2 en vervolgens ook nog naar de Championnat National. In 2009 pakte de club haar enige prijs in dusver, door kampioen te worden van deze divisie. Promotie naar de Ligue 2 was ook het gevolg en daar speelde de club tot vorig seizoen. Istres eindigde als 19e en zakte samen met CA Bastia en Châteauroux af naar de Championnat National.
Onze eerste rit gaat via Montelimar, Orange, Marignane en Martigues (foto’s volgen later) naar Fos.
We arriveren een uur van tevoren bij het stadion. We zijn de enige. Toevallig zien we een mevrouw wat kussentjes neerleggen op de VIP-stoelen, waaruit wij concluderen dat hier toch echt gespeeld gaat worden straks.
Voor vijf euro kopen we een kaartje, ploffen neer in het gras naast het stadion en wachten af.
Er kwamen wel een paar mensen de parkeerplaats opgereden inmiddels maar echt veel werden het er nooit. We opperden dat de aftrap misschien wel, buiten ons weten om, op een later tijdstip zou zijn. Maar om tien voor acht begon de stadionspeaker toch echt met het omroepen van de opstellingen, voor ons het teken om naar binnen te gaan.
Volgens de officiële cijfers waren er toch bijna vijfentwintighonderd man aanwezig. Waarschijnlijk heeft de beste cijfertjesman iedereen drie keer geteld ofzoiets maar ons leek het iets aan de hoge kant.
Wij zien in ieder geval wel een leuk begin van de wedstrijd. Binnen een minuut staat het gedegradeerde Istres al op 1-0 dankzij een gruwelijke fout van de keeper van Chambly. Even gaat er door ons hoofd dat het een grote uitslag in zit, een hoop die we al snel verliezen. Chambly gaat voetballen en tikt FCIOP simpel naar achteren.
Het duurt dan ook niet lang voordat Diawara een rush vanaf de middellijn inzet en gelijk maakt. Istres is helemaal de weg kwijt, maar dat doet niets af aan het feit dat de 1-2 van Heinry van grote schoonheid is. Istres snapt het vervolgens al helemaal niet meer en maakt geen enkele aanstalten op de gelijkmaker.
Na rust is het voetbal niet om aan te gluren, dus wij focussen ons op bijzaken. Zo zien wij een toeterende Chambly supporter, die wij een lintje gunnen doordat hij de moeite neemt om hier naar toe te komen. Toch een rit van zo’n 820 kilometer…
Opeens schrikken we op uit onze overpeinzingen door een aantal schandalige tackles van Istres. De eerste is van Chambly, maar daarna laten meerdere spelers zich helemaal gaan. Een rode kaart is ook een logisch gevolg en zo moet Istres met 10 verder. Gelukkig lijken ze wel opeens het licht gezien te hebben.
Maar zoals zo vaak in het voetbal, als je hem zelf niet maakt doet de tegenstander dat wel. Zo ook hier, waar Chambly plotseling de 1-3 maakt uit een vrije trap. Istres zet aan en lijkt meteen succes te hebben. Na een mislukte buitenspelval komt Istres met zes (!!) man voor de keeper, maar krijgen ze het niet voor elkaar om de doelman te passeren.
Even later krijgen ze wel een penalty, die wordt wel benut.
Bij de 2-3 stand op het bord gaat het blijven. Een gelijkmaker leek lang in de lucht te hangen, maar de gasten houden tamelijk eenvoudig stand.
Na deze wedstrijd die eigenlijk alleen leuk was omdat beide ploegen zo ontzettend slecht waren, mag Chambly zich 3 punten laten bijschrijven.
De spelers vieren het feestje met de meegereisde gasten, stuk voor stuk helden.
Wij vinden 200 kilometer al ver voor deze wedstrijd, maar de gasten hebben er minstens vier keer zoveel op zitten.
Wij gaan snel weer terug naar onze camping, en hopen morgen in Montpellier wel mooi voetbal te mogen zien.
- Onze eerste blik op een nog verlaten Stade Parsemain.
- Waarvan deze tribune de belangrijkste eyecatcher is.
- De tribune kon ons meer bekoren.
- Terwijl de zon langzaam in de zee wegzakt,
- zien deze 2500 man (#not) een leuk begin van de wedstrijd.
- Poging tot artistieke foto.
- Nuilende oude mannetjes mogen wij graag zien.
- Toeterende volwassen kerels minder.
- Istres maakt de aansluitingstreffer.
- Tot de grensrechter fopjes gaat uithalen.
- Gelukkig is de vierde man wel een echte profesional.
- Het is wel een grijze bedoeling daar in Fos.
- Gelukkig is de wedstrijd wel spannend.
- Ondanks de pogingen van Istres wint Chambly.
- Spelers en supporters vieren het feestje.
- Wij trekken de donkere nacht van Fos weer in.
Volg ons op Twitter, like ons op Facebook en abonneer je op ons YouTube-kanaal, om op te hoogte te blijven van alle updates!