10/10/15 UR Namur 2-3 US Loyers

10/10/15 – 20:00
UR Namur 2–3 RUS Loyers
Stade Communal des Bas Prés
± 800 Toeschouwers
4de Nationale Klasse D

Na de zonnige taferelen bij VV Spijkenisse ziet het er een paar uur later heel anders uit. Het shirtje wordt vervangen door een winterjas en een sjaal veranderd van een luxe naar een must. Het is koud wanneer wij de auto uitstappen op een meter of 10 van het Stade Communal des Bas Prés. Een paar extra lagen kleding en voor de rest is het bidden dat er een paar Walen zijn die Nederlands spreken.

Er is werkelijk waar niemand op het hele terrein die een woord eruit geperst krijgt dat op Nederlands lijkt en zo moeten wij een beroep doen op een taal waar wij nou niet echt in uitblinken. “Deux billets” lukt nog maar de sjaal die we zo goed kunnen gebruiken blijkt een probleem. De vragen hiernaar die wij in ons beste Frans weten te formuleren worden negatief beantwoord. Niet veel later zien wij een briefje over de verkoop van sjaals hangen en kunnen wij toch nog een echte UR Namur sjaal om onze hals doen.

Met RUS Loyers komt er een gast op bezoek die vele malen kleiner is dan L’URN. Daarnaast wil het geval ook nog eens dat er in de laatste zes wedstrijden slechts twee punten werden behaald. Namen daarentegen draait keurig en staat op een vierde plaats.

Ondanks dat Loyers onverwacht goed opent is het toch aan de rechtsbuiten van Namen om via de pens van de keeper de bal tegen te touwen te koppen. Niet zo moeilijk ook, want de sluitpost van Loyers heeft aan zijn buik te zien vooral veel hamburgers en pizza’s gegeten en niet al te veel getraind. In tegenstelling tot de vorige twee doelmannen houdt deze tenminste zijn mond dus geven we hem het voordeel van de twijfel.

Zo rond de rust gebeuren er vooral veel rare dingen op het veld. Omdat het scorebord niet al te jofel verloopt en de scheids geen horloge om heeft duurt de eerste helft een minuut of 55. We weten al waardoor dit komt: Het scorebord heeft onder andere de 39e minuut tot 3 keer toe overgedaan en zo had dit bord wel meer schoonheidsfoutjes. Na bijna een uur is het toch echt rust.

Deze welverdiende rust duurt twee keer zo lang dankzij de hele Namense selectie. RUS Loyers staat al een kwartier op het veld zonder een spoor van de thuisploeg. Zonder verklaarbare rede komen ze na een minuut of dertig theedrinken pas weer het veld op.
Blijkbaar hebben ze iets ingestudeerd want nog geen minuut later is het raak en lijkt de wedstrijd in the pocket.

Aan alles voelen wij dat dit niet het geval zal zijn. De inzet bij de gasten is vele malen hoger en de scheidsrechter heeft het ondertussen een beetje gehad met de maniertjes van Namur. Met nog een half uur te gaan, als we het scorebord mogen geloven, valt pardoes de aansluitingstreffer. Met het nodige geluk rolt een beroerde vrije trap achter de kansloze keeper. Niet veel later lijkt het verschil weer op twee doelpunten te komen wanneer er drie spelers van Namur op de levensgenieter van Loyers af gaan. De
beste man blijkt een redding van jewelste in huis te hebben en redt hiermee zijn ploeg.

Vlak voor tijd maakt Loyers gelijk en op strijdlust valt ook de 2-3 nog. De eerste overwinning sinds speelronde één is een feit en zeker omdat deze tegen de grote broer behaald wordt, barst een spontaan een volksfeest los. De keeper wordt helemaal gek en knuffelt iedere supporters die achter zijn doel staat. De nationale beker lijkt behaald, ondanks dat het slechts een overwinning in de vierde klasse betreft. Ze zijn oprecht blij en mogen dankzij hun tomeloze inzet de drie punten meenemen naar Loyers.

Wij verlaten het Stade Communal en mogen voor het eerst de verwarming weer aan gaan zetten. Na een aantal files op het onmogelijke tijdstip van middernacht komen we moe maar voldaan aan in ons mooie Rotterdam.