10/08/14 Olympique Lyonnais 2-0 Stade Rennais FC

10/08/14 – 17:00
Olympique Lyonnais 2-0 Stade Rennais
Stade de Gerland
27.811 toeschouwers
Ligue 1

Vrijdag begonnen wij in Istres, gisteren waren wij in Montpellier, vandaag gaan we naar Lyon. Weer zo’n rijtje waarvoor de meeste ons voor gek verklaren, maar we houden stug vol. Vol goede moed trekken wij via richting Lyon.
Onderweg stoppen we nog even bij Lyon-Duchère en Olympique Lyonnais II. Ook dachten we in Vienne nog een stadion mee te kunnen pakken, maar dit bleek helaas en rugbystadion te zijn.

De geschiedenis van Olympique Lyonnais begint in 1896. De sportvereniging Racing Club de Lyon werd opgericht. Al snel nam deze vereniging de naam Lyon Olympique aan. In 1899 werd er voor het eerst voetbal gespeeld in Lyon.
Later ging de vereniging verder als Lyon Olympique Universitaire. Dit zonder grote successen.
In de tweede wereldoorlog, toen het Franse voetbal was opgesplitst in een noordelijke en zuidelijke afdeling, won LOU de zuidelijke divisie. Het ging echter kansloos ten onder in een finale tegen de kampioen van het noorden, FC Rouen, 4-0.
In 1950 splitste de voetbal afdeling zich af van LOU en ging verder als Olympique Lyonnais. Direct won de club de titel in de tweede divisie.

Voetbalfans van onze leeftijd, 20-25 jaar, zijn opgegroeid met Lyon als de topclub van Frankrijk. Opvallend is echter dat L’OL haar allereerste titel pas in 2002 won. In al die jaren daarvoor werd slechts twee keer de beker gewonnen en één keer de supercup.
De glorieperiode van Lyon duurde van 2002 tot en met 2008. Zeven maal op rij werd de titel behaald. Deze succesperiode werd ingeluid toen bioscoopfirma Pathé voor ruim 15 miljoen euro investeerde in de Franse club. Onder andere Sonny Ânderson werd gekocht van FC Barcelona en hij zou uitgroeien tot één van de grootste spelers uit de clubgeschiedenis. Samen met spelers als Juninho Pernambucano groeide de club naar de Europese top.
In de Champions League kwam de club slechts tot de kwartfinale, maar er werden overwinningen behaald op clubs als Real Madrid en Bayern München.

Na het seizoen 2007/2008 droogde de prijzenstroom op bij Lyonnais. Na 7 titels, 6 supercups en 1 bekerwinst in zeven jaar was het over.
De titel ging achtereenvolgens naar Bordeaux, Marseille, Lille en Montpellier. Daarna deed het grote geld haar entree in Frankrijk en ging de titel tweemaal richting de hoofdstad. Voor Lyon viel er, sinds haar glorieperiode, alleen nog maar een bekerwinst en een supercup te noteren.

Ruim op tijd arriveren wij bij het Stade de Gerland, al parkeren we wel ver weg. Vanaf een verlaten industrieterrein (met hoerenbusjes) lopen wij richting deze geweldige bak.
Onze via internet bestelde tickets leken zo af te halen, maar dit viel zwaar tegen. Meer dan een uur in de rij gestaan, terwijl we onze tickets alleen kwamen afhalen.

Daarna moeten we toch nog snel richting het stadion in de verwachting dat we de aftrap zouden missen. Gelukkig gaat het fouilleren allemaal heel vlot en arriveren we met nog 10 minuten op de klok in het stadion.

Al snel merken we dat we ons op een soort van ultra vak bevinden. Nouja, ultra, ze hadden een megafoon en een trommel, daar houdt het ook bij op, verder was het een zielig groepje.
Virage Sud bakte er niks van, onze hoop was dan ook gevestigd op de overkant, waar de grote sfeergroep van Olympique -Bad Gones- staat.
Deze groep heeft een grote naam in Europa, wij verwachten er dan ook zeker veel van.
De Bad Gones maakt zijn verwachtingen ook meer dan waar, met een groot repertoire aan liedjes. Meegeteld dat ze wind tegen hadden, durven we met een gerust hart te stellen dat ze één van de grootsten in Frankrijk zijn.

De aftrap wordt verricht, het stadion gaat tekeer, Lyon valt aan.
Ze gaan er vol voor, maar worden lange tijd niet beloont, dit vooral te danken aan een ventje in een mintgroen pakje. Dat allerlei niet vriendelijk klinkende woorden werden gecombineerd met de naam van deze grote vriendelijke vriend betekend weinig goeds. Olympique verdiende een penalty of drie, maar de scheids wist zijn fluit niet te vinden.

Daarentegen wist hij wel zijn fluit te vinden bij iedere schwalbe van Ola (ja die aansteller van PSV, zijn we echt fan van).
Al dit geneuzel leverde ons een ruststand van 0-0 op.

Na rust valt L’OL nog steeds gretig aan, maar voorlopig zonder succes. Stade Rennais, dat dertig uitsupporters bij had, beperkt zich tot verdedigen.
Met nog 25 minuten op de klok breekt Steve Malbranque de ban met een gemikt schot in de verre hoek. Gelukkig is die verrotte brilstand eindelijk van het bord. Daarvoor komen wij niet naar Frankrijk.

Niet ver daarna weet de scheids zijn fluit wel te vinden voor een penalty van Lyon. Als hij hem nu niet had gegeven dan had de beste man echt van omkoping verdacht geworden.
Lacazette rondt dit buitenkansje koelbloedig af, wat ons brengt tot een 2-0 stand.

In de laatste vijf minuten heeft Virage Nord nog een petit surprise voor ons in petto. Ze brengen het bekende nummer van River Plate ten gehore. Even wanen wij ons in Buenos Aires, een stad die wij nog steeds zien als het paradijs. We doen onze ogen dicht en genieten; meer van dit soort verrassingen graag.

Helaas komt aan alles een eind, zo ook aan dit prachtige lied. De scheidsrechter maakt er een einde aan, en zo verlaten wij tevreden het stadion.
Dat Lyon dit stadion verlaat voor het EK is onbegrijpelijk, maar we zijn er in ieder geval geweest. Gelukkig zal dit stadion nog wel in gebruik blijven, al is het door de plaatselijke rugbyploeg.

We lopen voldaan de poorten uit, tevreden als we zijn. Onderweg krijgen we nog een mannetje van de Bad Gones op ons dak. Wat hij nou precies wilde is onduidelijk, maar al snel werd hem duidelijk dat hij met ons de verkeerde te pakken had.
We lopen verder en verlaten na een flinke verkeersopstopping deze mooie stad.