22/03/15 – 18:30
Club Brugge KV 2-1 RSC Anderlecht
Koning Boudewijn Stadion
45.000 toeschouwers
Cofidis Cup
Club tegen Anderlecht is op zich natuurlijk al een prachtig affiche. Tel daarbij op dat het de eerste keer sinds 1994 is dat beide grootmachten elkaar treffen in de finale en je begrijpt dat we dit niet wilden missen.
Club Brugge verkeerd momenteel in betere doen dan Paars-Wit en sloot de reguliere competitie in België als winnaar af. Daarentegen hebben ze wel een zware Europese pot in Istanbul in de benen, dus de odds zijn vooraf nagenoeg gelijk.
De wedstrijd was, logischerwijs, snel uitverkocht maar wij konden met één van de supportersbussen mee richting de hoofdstad. Rond een uur of 3 meldde we ons na een lange rit vol met drank op het supportersplein en 1,5 uur later werd koers gezet naar het nationale stadion van onze zuiderburen.
We namen plaats vlak bij de ultra’s van Blauw-Zwart en het wachten kon beginnen. Dit wachten werd met een half uur verlengt, omdat de scheidsrechter en beide ploegen vast zaten in het verkeer rondom Brussel.
Het leek de ploeg uit West-Vlaanderen het minst te deren. Na een spetterende opkomst met pyro van North Fanatics en een tifo van Blue Army aan Brugse zijde kwamen ze het best uit de startblokken. Ook Mauves Army had wat vuurwerk maar de tifo aan Brusselse zijde bleef beperkt tot een spandoek en vooral heel veel gesponsorde vlaggetjes.
Al na dertig seconden moest Proto voor het eerst een redding verrichten op een schot van Ruud Vormer. De eerste goal viel na twaalf minuten spelen. Een vrije trap van Refaelov werd op prachtige wijze binnen geschoten door Tom de Sutter.
Daarna liet Bruges zich wat terugzakken en had Anderlecht het betere van het spel, zonder echt gevaarlijk te worden. Brugge hield alles onder controle en bereikte redelijk eenvoudig de rust met een 1-0 voorsprong.
Na de rust kwam Brugge weer het best uit de startblokken. Tot twee keer toe wordt een goal afgekeurd door het arbitrale trio. Daarna herhaalt het scenario uit de eerste helft zich. Brugge valt terug en Anderlecht bepaald het spel. Ditmaal worden ze wel gevaarlijk. Twee keer mag Brugge haar doelmal Ryan dankbaar zijn, maar vlak voor tijd wordt ook hij geklopt. Een afstandsschot van Mitrović valt mooi in de hoek binnen.
De aanhang van Anderlecht overstemt voor het eerst tijdens de hele wedstrijd de Brugse aanhang, maar niet voor lang. De Brusselse aanhang is nog bezig met het zingen van het enige liedje dat ze kennen als de bal er alweer invliegt. Weer een prachtgoal, ditmaal van Refaelov. Een prachtige volley van afstand valt binnen achter een verslagen Proto. Het volksfeest is compleet. Wat een apotheose.
Club Brugge wint haar elfde beker ten koste van de rivaal. De eerste prijs voor Blauw-Zwart in acht jaar wordt groots gevierd, en terecht.
De blik kan nu op die vervloekte play-offs en ook in Europa liggen nog volop kansen voor de Brugse formatie.
- Het fel begeerde ticket.
- Na een lange rit vol drank,
- komen we aan in Brussel.
- Daar is het feest al in volle gang.
- Als één van de eerste zijn we binnen.
- Koning Boudewijn Stadion.
- “Gelieve rustig te blijven” had de Brusselse aanhang niet nodig. Hoorde je niks van.
- In tegenstelling tot de Brugse aanhang.
- Als het stadion dan nokkie nokkie vol zit.
- Kunnen we eindelijk beginnen.
- De “tyfo” van Anderlecht
- en die van Club Brugge.
- Het vuurwerk van MA03
- en die van NF13.
- No pyro, no party.
- Ballonnen en confetti maakten de chaos compleet.
- Bruges boys have a party.
- De wedstrijd was tot het laatste fluitsignaal aan toe spannend.
- Met Blauw-Zwart als winnaar.
- Het was me het feestje weer wel.
Volg ons op Twitter, like ons op Facebook en abonneer je op ons YouTube-kanaal, om op te hoogte te blijven van alle updates!