25/04/15 – 20:00
R. Antwerp FC 1-0 RAEC Mons
Bosuilstadion
± 7.000 toeschouwers
Tweede Klasse

Een week lang twijfelen wij over wat wij zullen gaan doen dit weekend. Op zaterdag moeten wij kiezen tussen Kampen en Antwerpen. Een derby in Kampen of eindelijk eens langs bij Royal Antwerp is de keuze waarover wij nagenoeg de hele week doen. Na een hele hoop wikken en wegen besluiten wij om dan eindelijk eens bij RAFC te gaan buurten.

Dat wij hier in onze rijke carrière nog niet geweest zijn kunnen we gerust een schande noemen. Vandaag was de uitgelezen mogelijkheid. Al eerder schreven wij over de problemen bij RAEC Mons en het doek dat toen nog dreigde te vallen, is inmiddels gevallen. De club is failliet en speelt vandaag haar allerlaatste wedstrijd.
RAFC heeft ook geen licentie behaald voor de tweede klasse en dient maandag voor de rechter deze alsnog te bemachtigen. Ondanks dat deze wedstrijd nergens meer over gaat verwachten wij dus een hoop spektakel.

RAFC begint met een corteo met het nodige vuurwerk. Wij lopen vlak voor deze groep het stadion in, met onze pinten en sjaals al op zak. Voor dat de spelers zich gaan omkleden om te beginnen aan de wedstrijd komen ze langs om de supporters te bedanken. Antwerp toont hun respect op een zodanige manier dat de spelers van Mons ook nog langs de thuisploeg lopen om te applaudisseren. “We love you Bergen” schalt uit de Antwerpse kelen. De gasten beantwoorden dit fantastische gebaar met “Merci Anvers, merci, merci”.

Kippenvel op de tribune in een wedstrijd in de tweede klasse van België. De wedstrijd gaat helemaal nergens meer om, maar er gebeurt meer dan ooit tevoren. Bij de aftrap geven beide ploegen een leuke show met het nodige vuurwerk.
Het vuurwerk eindigt met enige regelmaat op het veld, een boete die Antwerp absoluut niet kan gebruiken. Voor Mons zal het zonder gevolgen blijven waarschijnlijk. Het is dat verhaal van een kale kip en iets met plukken…

Onze plaatsen bevinden zich naast het uitvak en met zicht op Tribune II waar de harde kern van de thuisploeg zich bevindt. Wij kijken onze ogen uit en merken de eerste twintig minuten niet eens dat er überhaupt een wedstrijd gaande is.
De gasten trekken onze volledige aandacht, af en toe komt het thuispubliek met vuurwerk tussendoor. Dat er een rode kaart wordt uitgedeeld aan de gasten maken wij wel mee. De vrije trap die genomen wordt naar aanleiding van dit incident eindigt in de muur.

De meegereisde supporters schreeuwen hun team alleen nog maar harder vooruit.
Antwerp heeft het vooral druk met zichzelf. Halverwege de eerste helft wordt de vriendschapsvlag van Royal Antwerp en Feyenoord van het hek getrokken door de ACC (Antwerp Casual Crew) en groep Feyenoord harde kern reageert hierop en een massale vechtpartij op de tribune is het gevolg. De vriendschapsvlag wordt vervolgens in de brand gestoken door de ACC.

In de tweede helft gaat alles verder zoals het de eerste eindigde. De Ultras Mons staan voor de laatste keer 45 minuten lang achter hun ploeg. Antwerp steekt bijna continu vuurwerk af en komen af en toe met luid gezang over het uitvak heen.
We hopen dat Mons zal scoren. Al is het alleen maar zodat de supporters die zijn meegereisd nog één keer mogen juichen.

Met nog tien minuten op de klok is het voor beide ploegen aftellen tot het seizoen voorbij is. Beide supportersgroepen leven in onzekerheid over hun toekomst.
Antwerp zal haar licentie moeten bevechten voor het BAS. Krijgt ze deze niet zal The Great Old volgend seizoen in de 3e klasse moeten acteren.
Voor Mons is het helemaal einde verhaal, de club is officieel failliet en zal niet meer uitkomen in het betaald voetbal, tenzij het een doorstart kan maken in de onderste regionen van de voetbalpiramide.

Wij posteren onszelf bij het laatste fluitsignaal direct naast het uitvak. Spelers en supporters bedanken elkaar, Antwerp bedankt de gasten ook. Ook gaat Mons nog langs bij het thuispubliek, dat de laatste eer bewijst met een staande ovatie. De spelers van Mons lopen weer terug naar het uitvak. Dit is het moment waar we eigenlijk de hele wedstrijd al op wachten.

De voltallige selectie gaat nagenoeg compleet uit de kleren en draagt alles af aan de supporters. De harde kern gooit voor de laatste keer hun chansons ertegenaan, wat de spelers niet onberoerd laat. Zo hier en daar valt er een traan, het besef dat het nu echt klaar is is heel onwerkelijk.

Aan het uitvak worden nog sjaals uitgewisseld. Ook wij staan een sjaal af aan een Mons-supporter. Hij regelt voor ons een mooie sjaal van Mons en we schudden elkaar de hand.
Wij verlaten vervolgens het terrein. We beseffen maar al te goed dat dit de mooiste pot uit heel onze carrière was.

Voor degenen die zich nog boeien in de randzaak in de vorm van 90 minuten voetbal; het werd 1-0 voor Antwerp.

Volg ons op Twitter, like ons op Facebook en abonneer je op ons YouTube-kanaal, om op te hoogte te blijven van alle updates!