Inmiddels is het al negen jaar geleden dat wij als groundhop.org het levenslicht zagen. Tijdens dit lumineuze idee waren we al aan het mijmeren over alles wat in de toekomst nog wilden gaan zien. Welk land bovenaan de verlanglijst staat zal geen enkele voetballiefhebber verbazen: Argentinië. Dit jaar is het dan eindelijk zover en we wilden er daarnaast ook nog eens het drukste jaar ooit van gaan maken. Deel 1 is gelukt, over deel 2 bleek een grote donkere wolk te hangen in de vorm van Corona wat het ons dit jaar schier onmogelijk maakte om er een succesvol jaar van te maken. We kwamen in totaal tot 17 wedstrijden, in 17 voor ons nieuwe stadions en zagen hierbij 46 doelpunten vallen.

Januari 2020 – 4 wedstrijden – 6 doelpunten
De eerste drie weken van het jaar staan voornamelijk in het teken van het inpakken van de koffers en het afscheid nemen van de vrouwen die natuurlijk niet zonder ons kunnen. Wij vertrekken namelijk voor een aantal weken richting het Walhalla voor de groundhopper. In Argentinië komen we er al vrij snel achter dat het land weer failliet gaat en je Mastercard ook geen drol waard is. Na een dag zwetend door de stad te hebben gebanjerd hebben wij het eindelijk voor elkaar om onze bakken met geld te innen in Pesos en zo kan onze vakantie echt gaan beginnen. Na al die jaren komt de droom eindelijk uit en we zitten dan ook als een kind zo blij bij elke wedstrijd die we deze reis mogen aanschouwen.

CA San Lorenzo – Estudiantes de La Plata

We beginnen bij San Lorenzo, waar deze altijd sfeervolle club de gastheer is van de wedstrijd tegen Estudiantes. Met een graad of 37 is het aanzienlijk beter vertoeven dan in Nederland waar het zo’n 30 graden kouder is. Het weer echter niet het enige wat ons bevalt. De passie en strijd voldoen zowel op het veld als op de tribune aan elke verwachting. Voetballen kunnen ze allebei echter niet, evenals het betalen van de stroomrekening. Tot tweemaal toe valt de stroom uit, al zou dit goed kunnen komen door de illegale praktijken van de sloppenwijk pal naast het stadion. Na een redelijke vertraging blijkt San Lorenzo de betere van de twee en komt dan ook op voorsprong. Echter gooien de gasten nog roet in het eten door met het enige schot op doel ook maar meteen te scoren, nota bene op maar één schoen wordt de gelijkmaker gemaakt en 1-1 is dan ook de eindstand van de eerste wedstrijd. Ook was het onze eerste ontmoeting met Alejandro, wie ons zeer gastvrij bij de hand nam tijdens de eerste wedstrijd in Buenos Aires. We hebben maar meteen besloten dat we hem in dienst nemen en hij ons in het vervolg overal naartoe mag vervoeren.

CA Boca Juniors – CA Independiente

Nog geen dag later brengt Alejandro ons naar het iconische stadion van Boca Juniors. In La Bombonera leren we waarom er geen uitsupporters welkom zijn in Buenos Aires. Dit heeft dan weer te maken met onder andere de aartsrivaal River Plate dat hier de boel eens gruwelijk op stelten heeft gezet. Het maakt vandaag dus qua uitsupport geen zak uit wie de uitploeg is, maar voor wie het toch iets interesseert; het is Independiente. We waren even bang dat onze kaarten nep waren, maar godzijdank bleek dat we slechts bij de verkeerde gate stonden. Er was in geen velden of wegen iemand te bekennen die ons dit kon uitleggen. Eenmaal binnen zien we dat deze wedstrijd tussen twee van de grote vijf van Argentinië wordt al vroeg om zeep geholpen door de scheidsrechter. Uiteindelijk vallen er twee rode kaarten, maar helaas geen goals. Hierdoor hebben we helaas de echte sfeer niet kunnen proeven, maar toch heeft La Bombonera een mooie indruk op ons achtergelaten.

CA Velez Sarsfield – CA Aldosivi

Van onze derde wedstrijd van het vierluik in januari hebben wij aanzienlijk minder hoge verwachtingen dan de eerste twee. Voormalig wereldkampioen Velez Sarsfield speelt tegen Aldosivi. Aangezien onze nieuwe werknemer de enige Argentijn is die op tijd is, zijn wij als één van de eersten in het stadion. Ondanks de kleine verwachtingen is de harde kern van Velez, La Pandilla, een groot pluspunt. De gasten gaan zoals verwacht als een mak lammetje richting de slachtbank en het mag het geluk spreken dat we gaan rusten met slechts 1-0. Na rust lijkt het de gasten een tof idee om ook maar eens te gaan voetballen, zo heet het spelletje tenslotte ook. In een zeer gezapige tweede helft prikken ze er zowaar één in en onder een luid fluitconcert wordt het gelijkspel door de supporters in ontvangst genomen.

CA Huracán – Gimnasia y Esgrima de La Plata

Op de laatste dag van de maand is het tijd voor Huracán, wat volgens sommigen het mooiste stadion ter wereld heeft. Het stadion verbleekt echter bij de gasten van vandaag en voornamelijk door hun coach. Dit is namelijk niemand minder dan Diego Armando Maradona. De Argentijnse God (ja, er bestaan zelfs kerken voor de beste man) geniet van alles en iedereen die hem aanbid en tegen de tijd dat hij op zijn troon zit, beginnen we veel te laat aan de wedstrijd. Tijdens het schrijven van dit jaarverslag is hij inmiddels overleden, al zal dit niemand ontgaan zijn. Wij als fervente voetballiefhebbers zien het als een voorrecht dat we nog hebben mogen proeven van wat Maradona teweeg kan brengen.

Geheel in de lijn der verwachting eindigt ook deze wedstrijd in een gelijkspel; 1-1. Zo hebben we het voor elkaar gekregen om heel de maand januari geen enkele overwinning te zien.

Februari 2020 – 7 wedstrijden – 15 doelpunten
Uiteraard zitten wij in februari nog steeds met onze sombrero op het hoofd in Argentinië te genieten. Vanaf ons dakterras met zwembad strompelen wij zo nu en dan naar beneden om zo hier en daar een wedstrijdje mee te pakken… Dit is natuurlijk onzin. We zijn hier voor het voetbal en pakken zoveel mogelijk wedstrijden mee. Voor de twee weken die we er nog zijn, is 7 wedstrijden een keurig gemiddelde. Deze maand staat voornamelijk in het teken van de rode kaarten, die het aantal doelpunten bijna overstijgen.

CA Independiente – CA Rosario Central

We trappen af bij Independiente. Via via krijgen we het voor elkaar om bij deze wedstrijd een PMDS te houden bij een cafe vlakbij het stadion. Dit is een redelijk unicum aangezien ze in Argentinië er alles aan doen om alcohol weg te houden bij het stadion. Na een aantal pinten zetten wij gang richting het Estadio Libertadores de América. De recordkampioen van de Copa Libertadores draait dramatisch met een 16e stek en krijgt met Rosario Central de nummer 5 op bezoek. Het blijkt dat Independiente op ons heeft gewacht om te gaan voetballen want de gasten worden in de ziedende hitte compleet van de mat getikt. Er wordt uiteindelijk afgefloten met een 5-0 stand en zo hebben wij de eerste overwinning van de vakantie te pakken.

CA River Plate – CA Central Córdoba SDE

Een dag later is het voor ons tijd om naar River Plate te gaan. In El Monumental, waar Nederland de finale van WK’78 verloor, wordt er alles aan gedaan om er geen geslaagde middag van te maken. Zo’n 300 fans van de harde kern hebben een stadionverbod gehad in de afgelopen periode en zij gaan dan ook in staking. Ondanks deze staking is het overigens nog steeds een sfeervolle bak vandaag. Ook de scheidsrechter vond het, net als bij Boca, nodig om in het eerste kwartier een rode kaart te geven aan de thuisploeg. In beide gevallen was er overigens geen speld tussen te krijgen, maar daar kopen wij niets voor. Zelfs tegen 10 man van River tonen de gasten uit Cordoba geen enkele intentie om te gaan voetballen en ze lijken alleen maar bezig te zijn met het Wereldkampioenschap Tijdrekken. Ondanks de kunde hierin kunnen ze niet voorkomen dat het ondertal van River puur op individuele klasse de wedstrijd met 2-0 naar zich toe trekt.

AA Argentinos Juniors – CA Lanús

Na een midweek rondhangen in het zwembad en bier drinken gaan we maar weer eens op pad. Argentinos Juniors – Lanús is het affiche voor vandaag en ondanks dat deze clubs niet bekend staan als toppers, zijn het toch echt de nummer 3 en 4 van de competitie. Wij zijn weer eens ruim op tijd en pakken de enige overdekte zitplaatsen in het stadion, aangezien er nattigheid op komst is. De regen, onweer en alles wat daarbij hoort is echter het enige dat in de lucht hing, want doelpunten vallen er vandaag niet. Desondanks was het voetballend gezien nog best wel goed in orde allemaal, maar dit doet niets af aan de brilstand.

CA Banfield – CA Rosario Central

Nog geen 24 uur later stappen wij weer de auto van onze werknemer in, ditmaal richting Banfield. Zoals altijd doet hij verre van Argentijns en nu staan we zelfs nog voordat de spelers er zijn aan de poort van het Estadio Florencio Sola. Onze contactpersoon bij Banfield ziet echter geen enkel probleem om ons alvast even naar binnen te halen en zonder wat voor controle dan ook betreden we de tribune. Uiterst merkwaardig aangezien we overal minimaal tot 3x toe werden gestript tot onze aanstekers aan toe. Een paar keer schreeuwen dat we uit Nederland komen deed wonderen. Het gerucht gaat overigens dat ze hier in Banfield voor het eerst buitenlanders zien, aangezien we drankjes krijgen aangeboden en zelfs op de foto moeten voor de mediakanalen van de club. De wedstrijd daarentegen is minder verheffend en deze pot eindigt wederom in een gelijkspel. Vlak voor tijd scoren beide ploegen eenmaal en daar blijft het dan ook wel bij.

Racing Club – CA Independiente

Waar de vorige wedstrijd op de ontvangst na matig was, maken we met Racing Club – CA Independiente de klapper van het jaar. De derby van Avellaneda wordt ook wel El Clasico genoemd en de wedstrijd van vandaag maakt die reputatie meer dan waar. Ons unicum van meer kaarten dan doelpunten komt ook voornamelijk voort uit deze wedstrijd. In totaal worden er vijf rode kaarten uitgedeeld, maar dit hadden er gerust meer kunnen zijn. De wedstrijd kijkt lekker weg. Het is verre van goed maar de passie en de haat compenseren dit in zijn volledigheid. Plots is de doelman van Racing veel te ver uit zijn doel en raakt de bal met zijn handen. De rode kaart voor Racing lijkt de derby de nek om te draaien en hierbij ook de hoop van de 58.000 aanwezige fans van Racing. Inmiddels is overigens ook de keeperstrainer van de gasten om een onduidelijke reden weggestuurd. Direct na de rust ziet de scheidsrechter een elleboogstoot en zo kunnen alle goede intenties van de thuisploeg de prullenbak in, samen met de laatste goede hoop die de fans nog hadden. De gasten vallen alleen nog maar aan en Racing knalt, voortgestuwd door de supporters, alles binnen bereik het eigen zestienmetergebied uit. De 6-1-1 formatie met good old Dario Cvitanich in de spits houdt het gek genoeg nog uit ook, al vliegen de schoten op doel ze om de oren. Het enige moment dat Racing de middenlijn over komt bekruipt het gevoel dat het onmogelijke gaat gebeuren. Marcelo Diaz rondt koel af en het stadion explodeert compleet. Overal wordt geschreeuwd, gedanst of zijn mensen in extase. Als er 58.000 een intense haat aan je hebben en dat in alles laten merken is het niet gek dat bij de gasten de knoppen ook nog compleet doorslaan. Binnen een minuut worden er twee van Independiente van het veld gestuurd en hiermee komt deze knotsgekke wedstrijd helaas ten einde.

Arsenal de Sarandí FC – CA Talleres de Córdoba

Eenmaal bijgekomen van alle sensatie is het tijd om naar Arsenal de Sarandi te gaan. We krijgen meteen onze kans voor een interview op de Argentijnse televisie, maar na drie weken komen we nog steeds niet verder dan het bestellen van twee bier. In een wat ongure wijk zien de 1.500 aanwezigen een aantrekkelijke wedstrijd. De gasten uit Cordoba zijn op cursus geweest bij Gatusso of Materazzi en staan na verloop van tijd nog maar met 9 man, maar dit hadden er makkelijk nog minder kunnen zijn. Gek genoeg is het 1-1 gelijkspel een tegenvaller voor Tallares de Cordoba.

CA Lanús – CD Universidad Católica

De afsluiting van onze droomreis is het bezoek aan Lanús, wat thuis speelt in de Copa Sudamerica tegen Universidad Catolica. Ondanks dat de continentale bekers minder bezocht worden en er dan ook niet bijzonder veel man aanwezig is, zijn wij toeschouwer van een toch wel sfeervolle wedstrijd. Ook hebben we voor het eerst dit jaar uitsupporters, al is het vermelden van het hoopje gasten nauwelijks de moeite waard. Pas in de tweede helft weet Lanús de veldoverwicht naar zich toe te trekken.

Deze 3-0 zege blijkt achteraf het startschot te zijn geweest voor een mooie campagne welke tot de finale heeft gereikt. Hierin worden ze verslagen door Defensa y Justitia met dezelfde cijfers als onze  wedstrijd. Laat dit nou toevallig de enige club op het hoogste niveau zijn in Buenos Aires die wij niet gezien hebben. Een vervelende conclusie is het dat we weer terug moeten naar Argentinië om deze openstaande vereniging ook af te kunnen strepen…

Maart 2020 – 1 wedstrijd – 5 doelpunten
Direct na thuiskomst slaat het noodlot toe. We zijn maar net terug uit Argentinië of de halve wereld ligt plat dankzij Covid-19. Zo worden onze plannen voor een aantal Nederlandse amateurderby’s in de kiem gesmoord en is er alleen nog de mogelijkheid om naar België te gaan.

R. Knokke FC – FC Gullegem

Er staan weinig mooie affiches op het programma en dit zorgt ervoor dat wij naar Knokke gaan. Het mogelijke kampioenschap is voor ons genoeg om met een graad of 5 te gaan verkleumen in de kuststad. Winnen doen ze met 4-1, echter zijn de resultaten op de andere velden niet gunstig en zo kan de kurk nog even op de fles blijven. Achteraf zijn we blij dat we gegaan zijn, want de eerstvolgende wedstrijd mogen we pas een half jaar later noteren.

April 2020 t/m Augustus 2020 – 0 wedstrijden – 0 doelpunten
Corona gooit Nederland en de voetbalstadions op slot. Geen wedstrijden voorlopig…

ARC – VV Rijsoord

September 2020 – 5 wedstrijden – 20 doelpunten
Exact 181 dagen duurde deze “voorlopig” uiteindelijk. De oefenpotjes in de voorbereiding lieten we links liggen dus voor ons begon het nieuwe seizoen pas halverwege september. Betaald voetbal is onder de huidige restricties vrijwel onmogelijk en daarnaast ook niet de moeite waard. Het amateurvoetbal is wel weer normaal te bezoeken. Er mogen maximaal 450 toeschouwers aanwezig zijn bij de wedstrijden, maar veel amateurverenigingen halen deze aantallen sowieso al niet. Voor de eerste wedstrijd bij ARC moesten we ons dan ook wel registreren, maar verder kwamen we zonder problemen binnen.
De wedstrijd zelf is vrijwel eenrichtingsverkeer, maar dat boeit ons vrij weinig. Het is genieten om weer eens langs de lijn te mogen staan, een biertje te kunnen drinken in het herfstzonnetje en slap te kunnen ouwehoeren terwijl de wedstrijd voortkabbelt.

UVS Leiden – RVC’33

We besluiten er direct een dubbel tegenaan te gooien. In de lagere divisies (onder de hoofdklasse) is de competitie nog niet begonnen en wordt er gespeeld voor de districtsbeker. Als een zaterdag- en zondagteam elkaar loten, moet er gespeeld worden op zaterdagavond 17:00. Voor ons ideaal natuurlijk.
We rijden daarom vanuit Alphen a/d Rijn gelijk door naar Leiden, naar Sportcomplex Kikkerhoek van UVS Leiden. Waar eens een prachtige oude bak lag, staat nu een moderne prefab tribune langs een plastic veld. Een flinke domper.
Op het veld is het zaterdagteam weer duidelijk de baas over het zondagteam. Beide tweedeklassers houden elkaar aanvankelijk in evenwicht, maar in de tweede helft loopt UVS snel uit naar een 5-0 winst.

VV DHSC – VV Scherpenzeel

Een week later herhalen we hetzelfde kunstje. We trekken voor een dubbel richting de Domstad. In de middag speelt DHSC tegen Scherpenzeel in de Hoofdklasse A. DHSC, bekend van de Sneijdertjes, wint het enerverende duel uiteindelijk met 4-2.
We trekken daarna gelijk door richting Kampong. Deze vereniging is vooral bekend vanwege haar hockeytak, maar is ook actief in de tweede klasse voetbal.
Het enige noemenswaardige van de pot tegen Argon is eigenlijk dat deze onder leiding stond van Roelof Luinge en hij fluit nog steeds zijn eigen one man shows zoals we van hem gewend waren in het betaald voetbal. Verder werden we verbannen naar veld 2 omdat het hoofdveld gebruikt werd door een meisjesploeg. De wedstrijd eindigde in 1-1.

Alphense Boys – VV De Zouaven

De dag erna, we schrijven dan 13 september, gaan we wederom op pad voor, wat later zou blijken, de laatste wedstrijd van het jaar. Net als vorige week trekken we richting Alphen a/d Rijn. Ditmaal niet richting ARC maar naar Alphense Boys. De Boys ontvangen op Sportpark De Bijlen koploper De Zouaven. Dit viel op het veld niet terug te zien, want de thuisploeg walst met 3-0 over de gasten heen.

Oktober 2020 t/m December 2020
Na afloop van de pot in Alphen zou blijken dat dit de laatste voor dat jaar zou zijn. Op 28 september kondigde het kabinet aan dat het voetbal voor “3 tot 6 weken” zonder publiek zou zijn. Nouja we hebben gezien waar dat toe geleid heeft. Op 13 oktober werd de amateursport in zijn geheel platgelegd.
Nog altijd zijn we in afwachting van een herstart, maar in hoeverre die er nog gaat komen dit seizoen is de vraag. In België is de stekker er al uit getrokken bij de lagere divisies en het tijdsframe waarin in Nederland nog (deels) een competitie afgewerkt zou moeten worden, wordt steeds kleiner.
We kunnen helaas niets anders doen dan wachten en beloven dat zodra het weer mag, we weer volle bak op pad gaan in binnen- en buitenland, op jacht naar de leukste potjes en mooiste grounds.
Tot dan!