Vandaag vieren wij ons vierjarig bestaan. Een moment om terug te blikken op het leven achter ons. Nee gekkigheid, we mogen net naar de basisschool, er liggen nog vele jaren voor ons. Het afgelopen jaar bezochten we 61 wedstrijden waarin we 211 goals mochten begroeten. In totaal vulden we onze groundlist aan met 50 nieuwe grounds. Al met al, alweer een geslaagd jaar met prachtige potjes, maar ook potjes waar we liever niet waren geweest. Hoort er allemaal bij. Dit was ons jaar in een notendop:

Februari 2015 – 9 wedstrijden – 32 doelpunten
Onze vierde jaargang trapte we af met een zeer verhitte Zuid-Limburgse derby tussen MVV en Roda JC. Het was een derby die alles had. Opstootjes buiten het stadion, een uitverkocht huis, achterstand, terugkomen van de achterstand, relletjes in het stadion.

MVV Maastricht – Roda JC

Het was één van de leukere derby’s die we hebben gezien.
Vervolgens gingen we op zoek naar de zon. Madrid leek ons wel een leuke bestemming en we plande vier wedstrijdjes in. Begonnen met de Madrileense derby tussen Atletico en Real. Het werd een oorwassing voor de Koninklijke; 4-0. Nog diezelfde avond trokken we naar Alcorcón. Ze speelden thuis tegen Mirandés. Wederom vier goals, 2-2, maar bij ons is maar één woord blijven hangen bij de wedstrijd: ijskoud.
De dag erna wederom een dubbel. ’s Morgens een potje in de Tercera División. Bij Puerta Bonita – AD Parla zaten we heerlijk in het ochtendzonnetje en dit was misschien wel de leukste wedstrijd van het hele weekend. We sloten het Spaanse weekendje af bij Getafe – Sevilla, een verrassende 2-1 overwinning voor de thuisploeg.

Na een weekendje rust pakten we de draad weer op met drie wedstrijden in een weekend. Op zaterdag zagen we Heerjansdam – Alblasserdam. Een wedstrijd die we vooral bezochten vanwege de fraaie hoofdtribune van de gastheren. De dag erna hadden we twee derby’s. ’s Middags waren we in Groesbeek voor de derby tussen Achilles en NEC. Op een ramvol sportpark zagen we een, toch enigszins, teleurstellende derby. De avondwedstrijd was vele malen beter. KV Mechelen ontving Lierse, een echte hate game, in het (toen nog) niet verbouwde stadion van KV Mechelen. Slecht voetbal maar veel sfeer.

De maand sloten we af in onze eigen stad. Feyenoord ontving AS Roma, na eerder knap gelijk te hebben gespeeld in Rome. De avond eindigde in een deceptie; 1-2 voor de Romeinen en een straf voor Feyenoord wegens vermeent racisme.

Maart 2015 – 5 wedstrijden – 15 doelpunten
Vijf wedstrijdjes, maar vier echte toppers. Laten we met het dieptepunt beginnen: Smitshoek – Xerxes. Koud, slechte wedstrijd, weinig publiek; geen aanrader.
Gelukkig stonden er vier mooie potjes tegenover. We begonnen met een tripje naar Stockholm. In de gloednieuwe Friends Arena zagen we de bekerwedstrijd tussen AIK en Hammarby; de grootste clubs uit Stockholm. Het was een gekkenhuis met grote tifoacties van beide supportersgroepen, veel vuurwerk en spektakel. AIK verloor uiteindelijk met 1-2 van de gehate groen-witte rivaal.

De hel van Smitshoek konden we gelukkig dezelfde dag nog wegspoelen met een emotioneel zeer beladen pot. RAEC Mons is failliet en speelde thuis tegen Tubize. Het had zomaar de laatste thuiswedstrijd van de Dragons kunnen worden (iets wat uiteindelijk niet gebeurde) en dat voelde je aan alles. Mons won redelijk eenvoudig van de gasten uit Tubeke en de goals werden gevierd alsof de Champions League gewonnen was. Na de wedstrijd gingen de fans het veld op. Een mengeling van verdriet en hoop was voelbaar, erg onwerkelijk allemaal.

Club Brugge KV – RSC Anderlecht (bekerfinale)

Het weekend erop trokken we richting Katwijk voor de derby tussen VV Katwijk en Quick Boys. Een leuke pot die aan de verwachtingen voldeed, maar niet meer dan dat. Katwijk kon niet winnen van de zuiderburen, de wedstrijd eindigde in 1-1.
Direct erna trokken we richting België. Na een kort nachtje begon de busrit vanuit Brugge naar Brussel voor de bekerfinale Club Brugge – Anderlecht. Na lang op voorsprong te hebben gestaan dacht Anderlecht vlak voor tijd er toch nog een verlenging uit te slepen. Dit lukte niet omdat Brugge in extremis nog de 2-1 maakte en zo haar eerste prijs sinds 2008 in de wacht sleepte.

April 2015 – 5 wedstrijden – 14 doelpunten
Deze maand begonnen we met een trip naar onze Oosterburen. In Duisburg stonden de lokale MSV en Hansa Rostock tegenover elkaar. De sfeer van de zebra’s viel ons alles tegen maar het uitvak maakte veel goed. De wedstrijd zelf was wel prima, net als het lentezonnetje.
Na een weekendje rust trokken we wederom naar Duitsland. De burenruzie tussen Bielefeld en Münster was een prima pot. Echte Duitse sfeer en veel haat en nijd. De thuisploeg zette met de winst een goede stap richting de titel in de 3. Liga.
Na deze derby trokken wij door naar Gemert. Waar de lokale VV het opnam tegen UDI’19. Deze Hoofdklasse Zondag-wedstrijd werd op zaterdagavond gespeeld, iets wat ons prima uitkwam. Op het fraaie sportpark gingen de gasten er uiteindelijk met de 1-2 winst vandoor.

R. Antwerp FC – RAEC Mons

De week erop zagen we misschien wel onze mooiste pot dit jaar. Royal Antwerp FC – RAEC Mons. Ranglijsttechnisch een pot die nergens meer om ging en ook het voetbal was niet om aan te gluren, maar het was een beladen pot. Naast dat we eindelijk eens op de Bosuil waren, zagen we de allerlaatste wedstrijd van RAEC Mons. De gasten pakten uit met flinke pyro en het afscheid tussen fans en spelers was kippenvel. Ook Antwerp lag nog in de clinch met de bond over een licentie voor de tweede klasse, iets wat hun uiteindelijk wel lukte.

Een weekend later sloten we de maand af bij RRC Wetteren-Kwatrecht – Standaard Wetteren, de stadsderby. Op het fraaie sportcomplex pakte de thuisploeg in de slotfase de winst. Het zou de allerlaatste Wetterse derby zijn, in de zomer fuseerde beide ploegen tot RFC Wetteren.

Mei 2015 – 8 wedstrijden – 31 doelpunten
Mei is traditioneel de laatste volle maand competitievoetbal en daar hebben we flink gebruik van gemaakt. Onze maand begon in Ermelo waar titelkandidaten DVS en Harkemase Boys tegenover elkaar stonden. Deze wedstrijd leek lange tijd een prooi voor de thuisploeg, maar de gasten gingen er in de slotfase met de 3-4 winst vandoor.

Lille OSC – RC Lens

De dag erna trokken we richting Frankrijk. Lille OSC speelde de derby tegen RC Lens. Na wat opstootjes buiten het stadion was het binnen in het stadion matig qua beleving. De sfeer moest van de gasten komen die, dankzij de nederlaag, officieel degradeerden.

Het weekend erop besloten we lastminute met de fietscombi naar VV Sliedrecht te gaan. De thuisploeg kon de titel pakken bij winst i.c.m. puntverlies van Heinenoord. Al vrij vlot stond het 3-0 en er leek niks aan de hand voor de bespelers van Sportpark de Lockhorst. Toch komen de GeluksZoekers uit Zwijndrecht langszij, 3-3. Omdat Heinenoord wel wint, gaat de titel naar Sportpark de Tienvoet.

Doordeweeks gaan we langs in Beveren. Daar staat de finale van de beker op het programma: Club Brugge – Lierse SK. Het is vrouwenvoetbal, dus we maken er niet te veel woorden aan vuil. Lierse wint, na verlenging, met 0-1.

Twee dagen later gaan we richting Dortmund. Voor een wedstrijd tussen de amateurs en Dynamo Dresden. In Stadion Rote Erde wint SGD met 2-3 waardoor BVB II degradeert naar de Regionalliga.

Precies een week later zien we Dynamo Dresden opnieuw spelen, ditmaal in eigen stadion en tegen Hansa Rostock. De sfeer bij Dresden in ongekend goed en een absolute aanrader. Voorafgaand aan het duel, dat met 2-1 gewonnen werd, nam Dresden afscheid van Christian Fiel (stopt) en Benny Kirsten (naar NEC, daar inmiddels alweer weg).

SG Dynamo Dresden – FC Hansa Rostock

We overnachten in Praag en zien de volgende ochtend de stadsderby tussen Meteor en Admira Praha. Meteor is echt heel slecht en degradeert dan ook. Verder is het allemaal heel gemoedelijk en voor de prijs hoef je het absoluut niet te laten.

We sluiten het weekend af in Leipzig, waar we op de terugreis nog even RasenBall Leipzig – Fürth meepakken. Omdat we hier vooraf absoluut niks van verwachtte viel het uiteindelijk alles mee. Er was een fraaie tifo, redelijke sfeer en het voetbal was best oke. Tegen de club zelf kan je natuurlijk alle bedenkbare bezwaren hebben, maar wij hebben er een prima middag gehad.

Juni 2015 – 2 wedstrijden – 6 doelpunten
Juni had de maand moeten worden van de Tweede Divisie. Vanwege ernstige ongeregeldheden tijdens FC Wageningen – SVV Schiedam, de wedstrijd voorafgaand aan HFC Haarlem – SC Veendam, ging dit feestje niet door.

HFC Haarlem – SC Veendam

Haarlem-hooligans vielen Wageningen-supporters aan die irritant en uitdagend aanwezig waren op de Haarlemse tribune. De organisatie besloot daarop de overige speeldagen van de Tweede Divisie te schrappen.

SVV organiseerde, op de avond dat de Tweede Divisie eigen Sportpark Harga aan had moeten doen, nog wel een vervangende wedstrijd tegen het bejaardenelftal van Kethel Spaland. Erg verheffend was het allemaal niet en wij sloten seizoen 2014-2015 daar af.

Juli 2015 – 3 wedstrijden – 7 doelpunten
2015/2016 Begon voor ons vlak bij huis. Op Varkenoord speelden de amateurs van SC Feyenoord hun traditionele oefenpot tegen de prof’s uit de Kuip. Vanwege de absurde hitte die dag werd de aftrap al van 14:30 naar 11:00 verplaatst, maar nog altijd was het niet uit te houden. Met 1.500 toeschouwers was het ook een stuk rustiger dan “normaal”. De wedstrijd eindigde in een 0-3 overwinning voor de prof’s.

Hereford FC – FC United of Manchester

Vervolgens zetten wij ons pre-season voort in Engeland. Het heropgerichte Hereford FC speelt haar allereerste thuiswedstrijd weer in het oude stadion; Edgar Street. Tegenstander van die dag is FCUM, ook een club opgericht door fans. Hoewel FCUM vele malen beter is, houdt Hereford stand en gaat er zelfs met de winst vandoor. Verdient is het niet, leuk is het wel.
Na een overnachting in Swindon pakken we de volgende dag, op weg naar de boot, nog een wedstrijdje mee. Sutton United oefent in eigen huis tegen Bristol Rovers. Het voetbal was niet best, het terrein daarentegen wel. De gasten winnen met 1-2.

Augustus 2015 – 10 wedstrijden – 16 doelpunten
Anderhalve goal per wedstrijd is niet erg veel, maar nog triester wordt het als je een samenvatting maakt van onze vakantie in Frankrijk: 7 wedstrijden – 9 goals, twee keer 0-0, twee keer 1-0 en slechts één team dat meer dan één keer wist te scoren.
Wat dat betreft was onze openingspot deze maand een voorbode voor de gehele vakantie. Tours tegen Paris FC eindigde doelpuntloos. Het stadion is Tours is zeker de moeite waard en ook de awaysupport van Paris was leuk.
Nantes – Guingamp leek ook heel lang met een brilstand te eindigen. In een sfeervol Stade de la Beaujoire was er eigendoelpunt van Guingamp voor nodig om in de slotminuten alsnog de winst voor Nantes veilig te stellen.
De dag erna volgde onze meest doelpuntrijke pot. Bordeaux nam het in hun gloednieuwe stadion op tegen Reims en wist ook nog eens te verliezen. De gasten presteerde iets wat geen enkel ander team lukte deze vakantie; twee keer scoren.

Tours FC – Paris FC

Doordeweeks was er een bekerronde. Wij konden kiezen tussen Stade Brest (eindige in 2-2) of Stade Lavallois. Wij kozen voor het laatste en kregen welgeteld één doelpunt te zien. We begonnen er inmiddels de lol van in te zien en dat was ook wel nodig om het vol te houden deze avond. Het was koud, het regende en de wedstrijd was weer typisch frans, niet om aan te zien dus. Ook over de uitsupporters (twee man) hoeven we niet te beginnen. Snel vergeten dit.

Het laatste weekendje in Frankrijk hadden we drie wedstrijden, welke alle drie in een gelijkspel eindigde. Op de vrijdagavond waren het Chamois Niortas en FC Sochaux die in evenwicht bleven. Een dag later lukte het Angers SCO en FC Nantes zelfs niet om te scoren. Dit was overigens wel een erg leuke derby, met een goede support op de uit- en thuisvakken van de Nantes-fans.
Op de laatste dag van onze reis pakte we nog snel voor vertrek de laatste wedstrijd mee. Lorient en Bastia scoorden beide één keer en daarmee sloten zij onze reis in stijl of. De ultras van Lorient hadden nog een leuke tifo en natuurlijk een diepe respect voor de meegereisde fans van Bastia.

Terug in Nederland verging het ons al niet veel beter. Willem II verloor met 0-1 van NEC. Wat we bij die pot deden weten we eigenlijk nog steeds niet.
Gelukkig is daar altijd nog Duitsland. We trokken naar Stuttgart om de lokale VFB aan te moedigen tegen hun rivalen uit Frankfurt. Hoe zeer we ook ons best deden, het mocht niet baten. Stuttgart heeft een hopeloos elftal en verloor met 1-4 van Eintracht. De support op de thuisvakken was tot de 0-2 goed en in het uitvak maakten de meegereisde Frankfurters een feestje van.

FSV Frankfurt – FC St. Pauli

Dat kan niet gezegd worden van de Frankfurters op de tribune bij de tweede club uit die stad. Met een temperatuur van 35 graden nam FSV het in eigen huis op tegen Sankt Pauli. Of het weer er veel mee te maken had is niet duidelijk, maar in de brandende zon was er geen beweging te krijgen in de FSV’ers op de tribune. Dat kan niet gezegd worden van de meegereisde Sankt Pauli-supporters. Helaas voor hun won de thuisploeg met 1-0.

September 2015 – 0 wedstrijden – 0 doelpunten
Een dieptepunt in onze carrière. We kunnen het uitleggen, maar we gaan jullie er niet mee vermoeien, op naar oktober.

Oktober 2015 – 8 wedstrijden – 28 doelpunten
We zien veel deze maand, maar er zitten weinig echt verheffende potjes tussen. Na een voetballoze maand pakten we de draad weer op bij SteDoCo tegen FC Lisse. Het weekend erop pakten we een dubbel met VV Spijkenisse – Haaglandia en UR Namur – RUS Loyers. Het complex van Namur is nog wel het vermelden waard.
Het weekend erop trekken we richting de Bollenstreek voor de derby tussen Rijnsburgse Boys en VV Katwijk. De mini-hooligans van beide clubs zorgen voor het meeste vertier. Op het veld is het ook nog wel aardig, met een 2-2 eindstand.
De dag erop is het tijd om af te zakken naar de Belgische hoofdstad. Het roemruchte R. Union Saint-Gilloise  speelt thuis tegen hun vriendjes van Cercle Brugge. Het fraaie Jospeh Mariën stadion loopt goed vol voor dit duel, dat met 2-1 wordt gewonnen door de thuisploeg.

Club Brugge KV II – RSC Anderlecht II

Op papier de leukste hop deze maand was naar Union Berlin. Maar mede doordat Paderborn binnen mum van tijd op 0-2 stond kwam de sfeer nooit echt los daar.
In de hoop toch nog iets leuks te zien gingen we daarom maar op maandag naar Roeselare, voor een beloftenwedstrijd tussen Club Brugge en Anderlecht. De Brugse aanhang bracht een flinke pyro mee, maar in een verder uitgestorven stadion wist dit Club niet te inspireren. De Brusselaars wonnen met 2-3.

De mooiste pot deze maand was toch gewoon in ons eigen Rotterdam. De bekerklassiekert tussen Feyenoord en Ajax zal de boeken in gaan als legendarisch. Niet alleen werd er een record gevestigd met het doek dat getoond werd voorafgaand aan het duel, ook de ontknoping was prachtig. Een laat eigen doelpunt zorgde voor de eerste winst van Feyenoord op Ajax sinds jaren.

November 2015 – 4 wedstrijden – 8 doelpunten
De laatste twee maanden van 2015 deden we het betrekkelijk rustig aan. Begin november stond de laatste verre trip van 2015 op het programma. Een revisit aan het Stade Gerland. De allerlaatste derby tussen Olympique Lyonnais en AS Saint-Etienne, was het hoofddoel van de trip en deze wedstrijd maakte de verwachtingen waar. Goede sfeer, fraaie tifo en veel vuurwerk.

Olympique Lyonnais – AS Saint-Etienne

De dag voorafgaand aan de derby pakten we het potje mee tussen Olympique Lyonnais II en Grenoble Foot’38. De gasten brachten nog flink wat volk op de been en die zorgden voor een leuk sfeertje. Combineer dat met een aangenaam nazomer zonnetje, trek hiervan akelig slecht Frans voetbal af en je houdt toch nog een leuke positieve score over.

Het weekend erna een tripje naar Duitsland. De derby tussen Rot-Weiß en Rot-Weiss eindigde in een 2-1 overwinning voor Oberhausen. De opkomst was ietwat teleurstellend net als het weer dat niet helemaal mee zat.

Het laatste weekend van november was het de beurt aan FC Lisse. In hun derby tegen VV Katwijk gebeurde er weer bijzonder weinig. Toch gingen de gasten er “zakelijk” met een 0-1 winst vandoor.

December 2015 – 3 wedstrijden – 7 doelpunten
Op de grote dag van de Goedheiligman waren wij niet thuis voor pakjesavond. Die dag hadden we een fraaie dubbel op het programma staan. ’s Middags waren we in Saarbrücken waar de 1. FC voorlopig haar laatste thuiswedstrijd speelde. Het Ludwigsparkstadion gaan drastisch verbouwt worden en de club wijkt hierdoor 1,5 seizoen uit naar Elversberg. De ultra’s van Saarbrücken namen met indrukwekkende pyroshow afscheid van hun stadion. Met recht één van de betere en sowieso de langste pyroshow die we ooit hebben gezien.

1. FC Saarbrücken – TSV Steinbach

Op de terugreis pakten we nog een potje mee in de marge van het Belgische voetbal. Een verrassend leuk spelend RFC Meux wist op eigen veld de punten te pakken tegen RUS Loyers.

Het weekend erna sloten we het jaar af in Urk. “De Klassieker van de Polder”, die enige tijd stil lag vanwege een zeer ernstige blessure aan de zijde van Urk, eindigde in een 0-0 stand.

Januari 2016 – 4 wedstrijden – 16 doelpunten
Nog vers in het geheugen. We trapten 2016 op gang in Roosendaal. In het Herstaco Stadion stond voor het eerst sinds jaren weer de derby tussen Roosendaal en Breda op het programma. Helaas geen Eredivisie meer, maar vierde klasse amateurs tegen een Jupiler League-ploeg. Eindstand: 0-10.

Competitievoetbal begon voor ons in Enschede. De derby tussen Twente en Heracles, waar vooraf de rollen omgedraaid leken. Op het veld bleek Twente echter veel beter, de sfeer was desalniettemin matig. Heracles toonde zich “nummer 4”-onwaardig en Twente liet zien nog te kunnen voetballen.

De volgende rammer die we bezochten was Almere – Telstar. Zoals je mag verwachten bij zo’n affiche: geen succes. Het voetbal was niet om aan te gluren en over de sfeer hoeven we al helemaal niet te beginne. Telstarrr won verdient met 0-2 en nam daarmee afstand van de onderste plekken.

AFC Ajax – Heracles Almelo

Wij “vierden” ons 4-jarig bestaan in Amsterdam. Ajax – Heracles was het affiche. Vooraf niet echt een reden om naar Amsterdam te trekken, waar het niet dat er nog een verjaardag te vieren viel. VAK410 vierde haar 15-jarig bestaan met een entrada, tifo en pyro. De wedstrijd was in één woord slaapverwekkend. Het laatste fluitsignaal van Higler werd in Amsterdam begroet met een striemend fluitconcert. De brilstand bleef op het scorebord staan.